Μπορείτε να προσδιορίσετε τον διαβήτη δίνοντας προσοχή στα συμπτώματα που εμφανίζονται. Με αυτήν την ενδοκρινική νόσο, η κατάσταση της υγείας επιδεινώνεται. Στην αρχή, πολλοί ασθενείς δεν δίνουν καν προσοχή στα πρώτα συμπτώματα του σακχαρώδη διαβήτη, αν και με παθολογία τύπου Ι μειώνουν την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής σε λίγες μέρες. Όσο πιο αργά εντοπιστεί η ασθένεια, τόσο πιο δύσκολο είναι να επιτευχθεί η αντιστάθμισή της. Θυμηθείτε τα σημάδια του διαβήτη, αυτό θα σας επιτρέψει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως εάν εμφανιστούν.
Χαρακτηριστικά της νόσου
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια σοβαρή ενδοκρινική παθολογία στην οποία υπάρχει απόλυτη ή σχετική ανεπάρκεια ινσουλίνης. Στην πρώτη περίπτωση, δεν παράγεται από τα παγκρεατικά κύτταρα στις απαιτούμενες ποσότητες και στη δεύτερη περίπτωση, διαταράσσει τη διαδικασία αλληλεπίδρασης αυτής της ορμόνης με τα κύτταρα στόχους.
Απαιτείται ινσουλίνη ώστε η γλυκόζη που εισέρχεται στο σώμα να μπορεί να απορροφηθεί από τους ιστούς. Εάν η ορμόνη δεν εκτελεί τις λειτουργίες της, τότε η ζάχαρη κυκλοφορεί στο αίμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως αποτέλεσμα, οι ιστοί και τα όργανα δεν λαμβάνουν την απαραίτητη ενέργεια.
Η παθολογία εκδηλώνεται με την ανάπτυξη επίμονης υπεργλυκαιμίας. Η συγκέντρωση της ζάχαρης είναι συνεχώς πάνω από τον κανόνα. Σε αυτή την ασθένεια, όλα τα είδη του μεταβολισμού διαταράσσονται. Προβλήματα προκύπτουν από τον μεταβολισμό υδατανθράκων, λίπους, νερού-αλατιού, πρωτεϊνών και μετάλλων.
Ταξινόμηση
Οι ενδοκρινολόγοι διακρίνουν τους ακόλουθους τύπους διαβήτη:
- ινσουλινοεξαρτώμενος (τύπου Ι);
- ινσουλινο-ανεξάρτητο (τύπος II);
- κύησης.
Ο διαβήτης μορφής Ι είναι ινσουλινοεξαρτώμενος. Αυτή η μορφή της νόσου ανιχνεύεται κυρίως σε παιδιά και νέους. Τα κύρια συμπτώματα στην παθολογία τύπου Ι είναι έντονα. Σε αυτή τη μορφή της νόσου, η ινσουλίνη δεν παράγεται στο σώμα του ασθενούς, επομένως οι ασθενείς πρέπει να κάνουν ένεση αυτής της ορμόνης καθημερινά.
Στη μορφή ΙΙ, τα πρώτα σημάδια δεν εμφανίζονται αμέσως, είναι ήπια. Ένα άτομο μπορεί να μην υποψιάζεται ότι έχει προβλήματα υγείας για αρκετά χρόνια από την έναρξη της νόσου. Η ινσουλίνη παράγεται στο σώμα, αλλά τα κύτταρα-στόχοι γίνονται αναίσθητα σε αυτήν.
Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετά τον τοκετό, η κατάσταση επανέρχεται στο φυσιολογικό, αλλά μια γυναίκα χρειάζεται να είναι προσεκτική και να ακολουθεί δίαιτα. Οι ασθενείς με αυτή τη μορφή διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν νόσο τύπου 2.
Τα πρώτα σημάδια του διαβήτη
Όλα τα συμπτώματα αυτής της ενδοκρινικής παθολογίας χωρίζονται σε μείζονα και ελάσσονα. Η εμφάνισή τους είναι χαρακτηριστική και για τις δύο μορφές της νόσου. Αλλά τα άτομα που εξαρτώνται από την ινσουλίνη αναπτύσσουν κυρίως τα κύρια συμπτώματα. Γίνονται έντονες την περίοδο που δεν παραμένει στο πάγκρεας περισσότερο από το 20% των κυττάρων που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ινσουλίνης.
Τα κύρια χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- πολυουρία - αυξημένη ούρηση, αυξημένος όγκος ούρων.
- πολυδιψία - η εμφάνιση μιας εμμονικής δίψας που δεν μπορεί να σβήσει, ο ασθενής μπορεί να πίνει περισσότερα από 5 λίτρα νερό καθημερινά.
- πολυφαγία - αυξημένη πείνα, μετά τα γεύματα δεν υπάρχει αίσθημα κορεσμού.
- απώλεια βάρους - με την ανάπτυξη της εξάρτησης από την ινσουλίνη, οι άνθρωποι χάνουν γρήγορα βάρος.
Στην πρώτη μορφή της νόσου, οι ασθενείς μπορούν ακόμη και να ονομάσουν περίπου την ημερομηνία που αισθάνθηκαν για πρώτη φορά αδιαθεσία.
Όμως τα κύρια συμπτώματα εμφανίζονται και στον τύπο ΙΙ της νόσου. Η σοβαρότητά τους αυξάνεται σταδιακά. Επομένως, συχνά ο ασθενής δεν μπορεί να πει πότε ένιωσε αλλαγές στην ευεξία για πρώτη φορά. Οι ασθενείς που είναι ανεξάρτητοι από την ινσουλίνη παρατηρούν νωρίτερα την εμφάνιση ήσσονος σημασίας συμπτωμάτων. Αλλά πολλά από αυτά μπορούν να συγχέονται με άλλες ασθένειες, επομένως οι άνθρωποι δεν απευθύνονται αμέσως σε έναν ενδοκρινολόγο.
Τα δευτερεύοντα συμπτώματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- ξηρότητα στο στόμα?
- κνησμός του δέρματος και των βλεννογόνων.
- μυϊκή αδυναμία, αυξημένη κόπωση.
- δερματικές βλάβες που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
- οπτικές διαταραχές?
- επίμονοι πονοκέφαλοι?
- μεταλλική γεύση στο στόμα.
- μούδιασμα των άκρων.
Αλλά τα κύρια και δευτερεύοντα σημάδια αναπτύσσονται σε όλες τις μορφές παθολογίας. Είναι δυνατόν να καταλάβουμε από ποιον τύπο πάσχει ο ασθενής χωρίς να διεξαχθεί ολοκληρωμένη εξέταση για συγκεκριμένους λόγους. Αλλά για την εξειδίκευση της διάγνωσης, η επιλογή των διαγνωστικών θεραπείας είναι υποχρεωτική.
Συμπτώματα τύπου 1
Οι άνθρωποι των οποίων τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ινσουλίνης καταστρέφονται βιώνουν συνεχή πείνα. Με την αύξηση της ποσότητας της τροφής που απορροφάται, το βάρος τους μπορεί να πέσει. Παρατηρώντας τέτοιες αλλαγές, είναι απαραίτητο να δώσετε αμέσως αίμα για ζάχαρη.
Άλλα συμπτώματα εξάρτησης από την ινσουλίνη περιλαμβάνουν:
- αυξημένη νευρική διεγερσιμότητα.
- άνευ αιτίας κρίσεις εμετού, ναυτία.
- η μυρωδιά της ακετόνης κατά την αναπνοή.
- πόνος στην περιοχή της καρδιάς?
- Διαταραχή ύπνου;
- έντονους πονοκεφάλους.
Η εμφάνιση έστω και 1 συμπτώματος δεν πρέπει να αγνοηθεί. Μπορείτε να καταλάβετε ότι υπάρχουν προβλήματα περνώντας μια ανάλυση για τον προσδιορισμό του επιπέδου του σακχάρου στο αίμα. Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία με ινσουλίνη όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια, τότε η κατάσταση του ασθενούς θα επιδεινωθεί γρήγορα, μπορεί να πέσει σε διαβητικό κώμα.
Συμπτώματα τύπου 2
Οι συγκεκριμένες αλλαγές που μπορεί να υποπτευόμαστε για την ανάπτυξη της μη ινσουλινοεξαρτώμενης μορφής της νόσου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- πόνος στα άκρα?
- κράμπες στους μύες των ποδιών, των χεριών.
- αύξηση βάρους;
- επιδείνωση της λίμπιντο, προβλήματα με την ισχύ.
- μείωση της ευαισθησίας στον πόνο.
- αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος?
- η εμφάνιση στο σώμα ξανθωμάτων - κίτρινοι σχηματισμοί που συμβαίνουν κατά παράβαση του μεταβολισμού του λίπους.
- αυξημένη τριχοφυΐα στο πρόσωπο ενώ μειώνεται ο αριθμός τους στα πόδια.
Αλλά αυτές οι εκδηλώσεις στους ασθενείς είναι συχνά ήπιες, επομένως οι άνθρωποι δεν δίνουν καμία σημασία σε αυτές. Πολλά προβλήματα ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας.
Χαρακτηριστικά εμφάνισης
Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην ανάπτυξη της νόσου σε άνδρες και γυναίκες. Ξεκινά με τον ίδιο τρόπο και στα δύο φύλα. Μπορεί να διαφέρουν μόνο σε μικρά συμπτώματα.
Η σοβαρότητα των παθολογικών σημείων και ο ρυθμός ανάπτυξης της νόσου εξαρτάται άμεσα από την ηλικία του ατόμου. Τα παιδιά και οι έφηβοι διαγιγνώσκονται με τη μορφή Ι του διαβήτη. Άτομα άνω των 40 εμφανίζουν νόσο τύπου II.
Παθολογίες ανεξάρτητες από την ινσουλίνη εντοπίζονται συχνότερα σε ασθενείς που:
- οδηγούν έναν ανενεργό τρόπο ζωής.
- υποφέρουν από υπερβολικό βάρος?
- καταναλώνουν απλούς υδατάνθρακες σε μεγάλες ποσότητες.
- βιώνοντας συνεχές ψυχοσυναισθηματικό στρες.
Μπορείτε να διακρίνετε τους τύπους της νόσου από τα συμπτώματα.
Στα παιδιά
Οι νέοι αναπτύσσουν μια κυρίως ινσουλινοεξαρτώμενη μορφή διαβήτη. Αυτή η διάγνωση δίνεται σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 30 ετών. Η συμβουλή γιατρού είναι απαραίτητη εάν ένα παιδί ή ένας νέος έχει συχνουρία, ο όγκος των υγρών που πίνουν έχει αυξηθεί σημαντικά.
Η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου είναι μεγαλύτερη σε εκείνα τα παιδιά που:
- έχουν γενετική προδιάθεση να αναπτύξουν διαβήτη.
- γεννημένος με βάρος 4, 5 κιλά.
- πάσχουν από μεταβολικές διαταραχές (παχυσαρκία, υποθυρεοειδισμός).
- υπέστη ιογενή λοίμωξη, με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα παγκρεατικά κύτταρα (ερυθρά, ιλαρά, παρωτίτιδα και άλλα).
Με ήπια μορφή σε παιδιά, εφήβους, τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται πάντα, μπορεί να είναι σχεδόν αόρατα. Τα σημάδια θα εμφανιστούν μόνο με την εξέλιξη της νόσου.
Στους άνδρες
Σε ενήλικες ασθενείς, υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης παθολογίας τύπου 2. Οι άνδρες είναι επιρρεπείς στον διαβήτη, στους οποίους, όταν παίρνουν υπερβολικό βάρος, πρώτα απ 'όλα αυξάνεται ο όγκος της κοιλιάς. Με τη σπλαχνική παχυσαρκία, η πίεση στα εσωτερικά όργανα αυξάνεται, η εργασία του παγκρέατος διαταράσσεται.
Τα ανησυχητικά συμπτώματα είναι η εξασθένηση της σεξουαλικής επιθυμίας και η ανικανότητα. Ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα μπορεί να είναι η φλεγμονή της ακροποσθίας - εμφανίζεται λόγω αυξημένης ούρησης. Η ανάπτυξη αυτής της κατάστασης συμβάλλει στην ενεργό αναπαραγωγή παθογόνων βακτηρίων.
Ανάμεσα στις γυναίκες
Ένα από τα συμπτώματα του διαβήτη είναι η φαγούρα στους βλεννογόνους. Πιο συχνά, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν την εμφάνισή του - έχουν δυσάρεστες αισθήσεις στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Οι περισσότεροι απευθύνονται στον γυναικολόγο με υποψία μόλυνσης από λοιμώξεις που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Εάν, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων, δεν υπάρχουν ΣΜΝ, δεν υπάρχουν προβλήματα με τη μικροχλωρίδα, τότε ο γιατρός μπορεί να συμβουλεύσει τον έλεγχο του επιπέδου σακχάρου.
Διαγνωστικά
Εάν εμφανιστούν συμπτώματα ενδοκρινικών διαταραχών, είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε εξέταση. Ο διαβήτης μπορεί να ανιχνευθεί με εξετάσεις που καθορίζουν:
- συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα με άδειο στομάχι.
- γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη - δείχνει το μέσο επίπεδο σακχάρου που είχε ο ασθενής τους τελευταίους 2-3 μήνες.
- δοκιμή ανοχής γλυκόζης - μια ανάλυση που πραγματοποιείται με άδειο στομάχι και επαναλαμβάνεται μετά τη λήψη γλυκόζης.
Ο γιατρός μπορεί να συστήσει την αιμοδοσία ανά πάσα στιγμή χωρίς προηγούμενη προετοιμασία. Αυτό είναι απαραίτητο εάν υπάρχουν σημάδια χαρακτηριστικά του διαβήτη.
Με ποιον γιατρό να απευθυνθώ
Οι ασθενείς που αναπτύσσουν μείζονα, ελάσσονα ή συγκεκριμένα σημεία διαβήτη θα πρέπει να κλείσουν ραντεβού με έναν ενδοκρινολόγο. Αλλά ένας θεραπευτής μπορεί να πραγματοποιήσει μια προκαταρκτική διάγνωση - θα δώσει μια κατεύθυνση για τις απαραίτητες εξετάσεις.
Με βάση τα αποτελέσματα της εξέτασης, ο ενδοκρινολόγος μπορεί να δώσει αμέσως συστάσεις σχετικά με τη διατροφή, τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και τη φαρμακευτική θεραπεία. Με μια ασθένεια του πρώτου τύπου, οι ενέσεις ινσουλίνης είναι απαραίτητες. Σε ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ συνταγογραφείται διαιτητική θεραπεία, επιλέγονται φάρμακα, υπό την επίδραση των οποίων τα κύτταρα-στόχοι αρχίζουν να απορροφούν πιο ενεργά την ινσουλίνη και τη γλυκόζη.