Σακχαρώδης διαβήτης: αιτίες, σημεία, συμπτώματα, θεραπεία

Ο σακχαρώδης διαβήτης (λατ. Diabetes mellitus) είναι μια χρόνια, ανίατη συστηματική μεταβολική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επίμονα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αυτό οφείλεται κυρίως σε κληρονομικούς παράγοντες και σε μειωμένη έκκριση ή μείωση των βιολογικών επιδράσεων της ορμόνης ινσουλίνης ή σε συνδυασμό των δύο. Αυτή η ανεπάρκεια παρεμβαίνει στο μεταβολισμό υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών στο σώμα (που εκδηλώνεται με τυπικά προβλήματα) και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα επηρεάζει τη δομή και τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, των νεύρων και άλλων ζωτικών οργάνων και συστημάτων οργάνων.

Ο διαβήτης είναι μια από τις πιο συχνές ενδοκρινικές διαταραχές με συνεχή αύξηση του επιπολασμού (ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες χώρες). Αυτό είναι αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής και της αύξησης του αριθμού των εξωτερικών αιτιολογικών παραγόντων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η παχυσαρκία.

Ο διαβήτης είναι πιο συχνός σε ηλικιωμένους ως αποτέλεσμα γενικευμένων εκφυλιστικών και σκληρωτικών αλλαγών στο σώμα (που επηρεάζουν το πάγκρεας) και σε νεαρούς ενήλικες άνδρες και γυναίκες μπορεί να συσχετιστεί με γενετικές διαταραχές ή βλάβη στο πάγκρεας ως αποτέλεσμα ορισμένων λοιμώξεων. ασθένειες.

Τύποι Διαβήτη

Λόγω της διαφορετικής κλινικής εικόνας, σήμερα υπάρχουν διάφορες μορφές (τύποι) διαβήτη:

1. Παιδικός διαβήτης (0 έως 14 ετών)
2. Νεανικός διαβήτης (15 έως 24 ετών)
3. Διαβήτης ενηλίκων (25 έως 64 ετών)
4. «γεροντικός» διαβήτης (από 65 έως το τέλος της ζωής)

Οι ειδικοί γιατροί ταξινομούν τον διαβήτη με τον δικό τους τρόπο:

1. Ενδοκρινικός διαβήτης, σε συνδυασμό με παθήσεις των ενδοκρινών αδένων (ενδοκρινείς αδένες).
2. Παγκρεατογόνος διαβήτης που σχετίζεται με παθήσεις του παγκρέατος (διαβήτης).
3. Ιατρογενής διαβήτης, ο οποίος εμφανίζεται σε παιδιά μετά τη χρήση ορισμένων τύπων φαρμάκων.
4. Ηπατικός (αιματογενής) σακχαρώδης διαβήτης, σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια και άλλες παθήσεις.

Διαβήτης τύπου 1 (ινσουλινοεξαρτώμενος)

Ο διαβήτης τύπου 1 είναι η πιο σοβαρή μορφή διαβήτη και εμφανίζεται επειδή τα κύτταρα στο πάγκρεας (βήτα κύτταρα) παράγουν πολύ λίγη ή καθόλου ινσουλίνη. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά εμφανίζεται πιο συχνά σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Η ινσουλίνη εφαρμόζεται από την πρώτη μέρα. Ο αυστηρός αυτοέλεγχος, η δίαιτα και η σωματική δραστηριότητα είναι υποχρεωτικό μέρος της θεραπείας. Σχετικά με την ινσουλινοθεραπεία, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο άρθρο σχετικά με την ινσουλίνη.

διαβήτης τύπου 2

Ο τύπος 2 είναι η πιο κοινή μορφή διαβήτη στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο. Το πάγκρεας των ασθενών με τον δεύτερο τύπο παράγει ινσουλίνη, αλλά σε ανεπαρκείς ποσότητες, ή ο οργανισμός δημιουργεί αντίσταση (ανοσία) στην ορμόνη ινσουλίνη. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά κυρίως σε ενήλικες (άνω των 40 ετών), παχύσαρκους και ηλικιωμένους. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής με υψηλό καθημερινό ρυθμό ευνοεί πολύ την ανάπτυξη αυτού του τύπου διαβήτη. Η θεραπεία γίνεται με δίαιτα ή συνδυασμό δίαιτας και από του στόματος αντιδιαβητικών φαρμάκων. Τα αφεψήματα από βότανα χρησιμοποιούνται ως βοήθημα σε όλες τις περιπτώσεις μέτριας σωματικής δραστηριότητας. Εάν αυτή η θεραπεία δεν δείξει θετικά αποτελέσματα, μεταπηδούν σε ινσουλινοθεραπεία, με δυνατότητα χρήσης αντιδιαβητικών παραγόντων από το στόμα.

Διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη (κύηση)

Αυτή η λανθάνουσα μορφή διαβήτη σχετίζεται με την εγκυμοσύνη, κατά την οποία υπάρχει αλλαγή στην ορμονική ισορροπία στις γυναίκες, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές στην έκκριση ινσουλίνης και, κατά συνέπεια, σε αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει γυναίκες άνω των 25 που είναι υπέρβαρες πριν από την εγκυμοσύνη, ιδιαίτερα εκείνες με γενετική προδιάθεση να αναπτύξουν τη νόσο. Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα συνήθως σταθεροποιούνται μετά τη γέννηση του μωρού. Ωστόσο, σε μια γυναίκα, ο διαβήτης κύησης μπορεί αργότερα να είναι η αιτία του διαβήτη τύπου 2.

Συμπτώματα του διαβήτη

Τα συμπτώματα του διαβήτη είναι συχνά αόρατα. Τα πρώτα σημάδια του διαβήτη, ειδικά του τύπου 2, μπορεί να σας φαίνονται ασήμαντα και αβλαβή, αν εμφανιστούν καθόλου. Μπορεί να έχετε διαβήτη για μήνες ή και χρόνια και να μην βλέπετε κανένα σημάδι του.

Η κατανόηση των πιθανών συμπτωμάτων του διαβήτη μπορεί να οδηγήσει σε έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. Εάν έχετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα, επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας.

• Η υπερβολική δίψα και η συχνουρία είναι κλασικά σημεία και συμπτώματα του διαβήτη. Όταν είναι άρρωστος, η υπερβολική ζάχαρη (γλυκόζη) συσσωρεύεται στο αίμα. Τα νεφρά σας πρέπει να εργαστούν σκληρά για να φιλτράρουν και να απορροφήσουν την περίσσεια ζάχαρης. Εάν τα νεφρά σας αποτυγχάνουν, η περίσσεια ζάχαρης απεκκρίνεται στα ούρα ως υγρό από τους ιστούς. Αυτό προκαλεί συχνότερη ούρηση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση. Θα θελήσετε να πίνετε περισσότερα υγρά για να σβήσετε τη δίψα σας, κάτι που οδηγεί και πάλι σε συχνοουρία.
• Η κόπωση μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες. Μπορεί επίσης να προκληθεί από αφυδάτωση, συχνοουρία και αδυναμία του οργανισμού να λειτουργήσει σωστά επειδή λιγότερη ζάχαρη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ενέργεια.
• Η απώλεια βάρους αναγνωρίζεται επίσης ως πιθανό σημάδι και σύμπτωμα του διαβήτη. Όταν χάνετε ζάχαρη μέσω συχνουρίας, χάνετε θερμίδες. Ταυτόχρονα, οι διαβητικοί μπορούν να πάρουν ζάχαρη από τα τρόφιμα για τα κύτταρα, γεγονός που οδηγεί σε συνεχή πείνα. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι δυνητικά γρήγορη απώλεια βάρους, ειδικά εάν έχετε διαβήτη τύπου 1.
• Τα συμπτώματα του διαβήτη μπορεί μερικές φορές να περιλαμβάνουν προβλήματα όρασης. Το υψηλό σάκχαρο του αίματος αντλεί υγρό από τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των ματιών. Αυτό επηρεάζει την ικανότητα συγκέντρωσης. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, ο διαβήτης μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη στα μάτια. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτές οι πρώιμες αλλαγές δεν προκαλούν προβλήματα όρασης. Ωστόσο, εάν αυτές οι αλλαγές δεν συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια όρασης και τύφλωση.
• Αργή επούλωση πληγών ή συχνές λοιμώξεις. Οι γιατροί και οι ασθενείς έχουν παρατηρήσει ότι οι λοιμώξεις είναι πιο συχνές εάν έχετε διαβήτη. Οι επιστήμονες, ωστόσο, δεν έχουν καταφέρει ακόμη να εξηγήσουν τον λόγο για αυτό. Είναι πιθανό τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα να αποδυναμώνουν τη φυσική επούλωση των πληγών και την ικανότητα καταπολέμησης των λοιμώξεων. Στις γυναίκες, οι λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης και του κόλπου είναι ιδιαίτερα συχνές.
• Μυρμήγκιασμα σε χέρια και πόδια. Το υπερβολικό σάκχαρο στο αίμα μπορεί να βλάψει τα νεύρα. Μπορεί να παρατηρήσετε μυρμήγκιασμα και μούδιασμα στα χέρια και τα πόδια σας, καθώς και επώδυνη αίσθηση καψίματος στα χέρια, τα πόδια και τα πόδια σας.
• Κόκκινα, πρησμένα, ευαίσθητα ούλα. Ο διαβήτης μπορεί να βλάψει την ικανότητα καταπολέμησης των μικροβίων, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης των ούλων και των οστών που συγκρατούν τα δόντια στη θέση τους. Τα δόντια χαλαρώνουν και μπορεί να εμφανιστεί φλεγμονή, ειδικά εάν έχετε μολύνσεις των ούλων πριν εμφανιστεί διαβήτης.

Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται συνήθως γρήγορα και ως εκ τούτου τα συμπτώματά του είναι πιο έντονα. Ο δεύτερος τύπος συχνά δεν προκαλεί κανένα ασυνήθιστο πρόβλημα γιατί αναπτύσσεται σταδιακά και με πολύ λεπτό τρόπο για πολλά χρόνια. Διαγιγνώσκεται μόνο μετά την ανίχνευση επιπλοκών του διαβήτη. Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε πιθανά πρώιμα σημάδια διαβήτη, μιλήστε με το γιατρό σας. Η πάθηση διαγιγνώσκεται νωρίτερα και η θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει νωρίτερα.

4 αιτίες διαβήτη. Από τι προέρχεται;

1. Κληρονομικότητα. Η τάση του διαβήτη μεταδίδεται απευθείας στους απογόνους και η εκδήλωση της νόσου μπορεί να εξαρτηθεί και από άλλους παράγοντες κατά τη διάρκεια της ζωής και αυτός είναι ο λόγος που ο διαβήτης δεν εμφανίζεται σε κάθε απόγονο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτής της συμπεριφοράς του διαβήτη στην καθημερινή ζωή. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά των γονιών δεν πρέπει να πάσχουν από διαβήτη. Επιπλέον, οι ίδιοι οι διαβητικοί δεν συνδέονται πάντα στενά με την εμφάνιση αυτής της ασθένειας ή δεν γνωρίζουν το ιστορικό των ασθενειών των αποθανόντων προκατόχων.
2. Άλλες ασθένειες και καταστάσεις. Σε αντίθεση με τον κληρονομικό σακχαρώδη διαβήτη, υπάρχουν ασθένειες και καταστάσεις στις οποίες μπορεί επίσης να διαγνωστεί ο διαβήτης. Αυτός ο διαβήτης ονομάζεται δευτερογενής επειδή αναπτύσσεται υπό την άμεση επίδραση μιας πραγματικής ασθένειας ή μιας επιβλαβούς επίδρασης στη λειτουργία του σώματος. Τι προκαλεί τον σακχαρώδη διαβήτη; Η εμφάνιση της νόσου είναι δυνατή με χρόνιο αλκοολισμό, χρόνιες παθήσεις του παγκρέατος, διάφορες ενδοκρινικές διαταραχές (επινεφρίδια, υπόφυση, θυρεοειδής αδένας), παχυσαρκία και άλλες καταστάσεις. Η εμφάνιση διαβήτη σε αυτές τις καταστάσεις και ασθένειες σχετίζεται με μειωμένη διάσπαση της γλυκόζης στο αίμα υπό την επίδραση των ίδιων αιτιών που οδήγησαν στην ανάπτυξη αυτής της ασθένειας ή πάθησης.
3. Πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου. Εκτός από την κληρονομική μετάδοση της νόσου, υπάρχουν και άλλες αιτίες διαβήτη, όπως διατροφή πλούσια σε γλυκά, πρόσληψη λίπους και παχυσαρκία, μειωμένη σωματική δραστηριότητα, μεταβατική περίοδος σε άνδρες και γυναίκες (εμμηνόπαυση), τάση για συχνές λοιμώξεις, κρυολογήματα και φλεγμονές. Είναι επίσης γνωστό ότι οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη του διαβήτη στον σύγχρονο τρόπο ζωής περιλαμβάνουν αλλαγές στο περιβάλλον, τον τρόπο ζωής και τη διατροφή (αγροτική - αστική), την εκτέλεση επαγγελματικών εργασιών που απαιτούν μεγάλο ψυχικό φορτίο (αγχωτικές καταστάσεις), τη γέννηση ένα μεγάλο παιδί (πάνω από 4 κιλά) και άλλα.
4. Επιδράσεις ορισμένων φαρμάκων. Η πρώτη ομάδα φαρμάκων που μπορεί να επηρεάσει την εξωτερική εκδήλωση του διαβήτη περιλαμβάνει φάρμακα που χρησιμοποιούνται για ρευματικές παθήσεις, χρόνιες παθήσεις του αναπνευστικού, ορισμένα φάρμακα για νεφρικές και δερματικές παθήσεις και διάφορες αλλεργικές παθήσεις. Μια άλλη ομάδα φαρμάκων είναι προϊόντα που δρουν στην αρτηριακή πίεση και στην καλύτερη ούρηση. Επιπλέον, τα από του στόματος αντισυλληπτικά, ή τα αντισυλληπτικά χάπια, έχουν επίδραση στη συμπεριφορά του σακχάρου στο αίμα. Υπάρχουν άλλα φάρμακα και ορμόνες που επηρεάζουν την εμφάνιση του διαβήτη. Αλλά όλα αυτά τα φάρμακα είναι γνωστά στην ιατρική και ο έλεγχος της πρόσληψής τους επιτρέπει την έγκαιρη εξάλειψη των διαταραχών συμπεριφοράς του σακχάρου στο αίμα.

Διάγνωση του διαβήτη

Η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη πραγματοποιείται στο εργαστήριο. Ο γιατρός επιβεβαιώνει (ή διαψεύδει) τη διάγνωση με βάση τα ακόλουθα δεδομένα:

• Εάν σε δύο περιπτώσεις το επίπεδο γλυκόζης αίματος νηστείας είναι πάνω από 7 mmol / l
• Εάν η γλυκόζη αίματος οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας είναι μεγαλύτερη από 11, 1 mmol/L
• Ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει μια λεγόμενη δοκιμή ανοχής γλυκόζης (OGTT). Αυτό το τεστ μετρά το σάκχαρο νηστείας στο αίμα και στη συνέχεια, αφού πιείτε ένα ποτό, ένα ζαχαρούχο υγρό που αποτελείται από 75 γραμμάρια γλυκόζης διαλυμένα σε νερό. Η μέτρηση του σακχάρου στο αίμα επιβεβαιώνει τη διάγνωση του διαβήτη.

Τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να είναι υψηλότερα από το κανονικό (6 έως 7 mmol/L γλυκόζης ή μεταξύ 7, 8 και 11, 1 mmol/L 2 ώρες μετά από ένα τεστ ανοχής γλυκόζης) και ακόμη χαμηλότερα από το επίπεδο στο άτομο που διαγνώστηκε με διαβήτη. Μπορεί να γίνει διάγνωση μειωμένης ανοχής στη γλυκόζη ή προδιαβήτη.

Πώς να αντιμετωπίσετε τον διαβήτη;

Ο διαβήτης μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους:

1. ινσουλίνη και διατροφή?
2. δισκία φάρμακα και διατροφή?
3. μια δίαιτα?
4. θεραπεία συνδυασμού ινσουλίνης + χάπια (είναι πολύ συνηθισμένος τρόπος για τον τύπο 2 και την παχυσαρκία, λαμβάνεται ινσουλίνη και μετφορμίνη.

Υπάρχουν 5 βασικές αρχές διαχείρισης του διαβήτη. Η επιλογή της μεθόδου θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από:

• ηλικία (στα παιδιά και στους νεαρούς ενήλικες χορηγείται πάντα ινσουλίνη και δίαιτα)
• η πολυπλοκότητα της νόσου (μείωση της παραγωγής ινσουλίνης ή πλήρης απουσία σύνθεσης στο πάγκρεας)
• φυσική κατάσταση (λίπος, λεπτός ή κανονικό βάρος)

Πρόληψη του διαβήτη

Η πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνει μια ατομική προσέγγιση - συμβουλευτική για την εφαρμογή απλών μέτρων που θα οδηγήσουν σε αλλαγές στον τρόπο ζωής. Πρέπει να αλλάξετε τη διατροφή σας, να διατηρήσετε τη σωματική δραστηριότητα, να ελέγξετε το σωματικό βάρος, να σταματήσετε το κάπνισμα και να χρησιμοποιείτε φάρμακα μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας.

Η αλλαγή της διατροφής περιλαμβάνει την κατανάλωση τροφών σύμφωνα με τις ενεργειακές ανάγκες, τη βέλτιστη σύνθεση τροφής, την κατανόηση του τι μπορεί να καταναλωθεί χωρίς περιορισμούς, τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε απλά σάκχαρα, το μαγείρεμα των τροφίμων, τον αντίκτυπο της σωματικής δραστηριότητας στην ενεργειακή δαπάνη.

Η σωματική δραστηριότητα πρέπει να γίνει συνήθεια. Το καθημερινό σας πρόγραμμα φυσικής δραστηριότητας πρέπει να περιλαμβάνει:

• Τουλάχιστον 30 λεπτά περπάτημα την ημέρα.
• Χρησιμοποιήστε τις σκάλες αντί για το ασανσέρ.
• Περπάτημα ή ποδήλατο στη δουλειά.
• Όταν χρησιμοποιείτε μέσα μεταφοράς, κατεβείτε νωρίς και περπατήστε τον υπόλοιπο δρόμο.
• Περπατήστε σε καταστήματα και άλλες εγκαταστάσεις.
• Επιβλέπετε τα παιδιά στη φυσική τους δραστηριότητα.
• Καθαρίστε το χιόνι και οργανώστε την κηπουρική.